About Yves Beaumont

Yves Beaumont (°Oostende 1970) studeerde van 1989 tot 1993 aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Gent en kreeg er onderricht van o.m. Karel Dierickx, Marc Maet en Werner Cuvelier. In 1995 kreeg hij reeds een solotentoonstelling in het Oostendse Museum voor Schone Kunsten toegewezen. Werken van Yves Beaumont zijn opgenomen in privé en openbare collecties van o.m. de Provincie West-Vlaanderen, MuZee Oostende en het Vlaams Parlement. Belangrijke groepstentoonstellingen waarvoor zijn participatie werd gevraagd waren o.m. in "Trapped Reality" in Barcelona in 1997, de groepspresentatie met een aantal Belgische kunstenaars in het BASF Kulturhaus in Dresden in 2001, alsook de door de voormalige Muhka-directeur Florent Bex samengestelde expositie"Herinneringen en Verlangen" in Den Haag in 2002. Zijn werk werd de afgelopen jaren meermaals geselecteerd voor toonaangevende kunstbeurzen waaronder Art Brussels, Art Rotterdam, Luxembourg Art Week, Art Amsterdam, Art The Hague door diverse galeries in binnen- en buitenland. In 2011 kreeg hij een uitgebreide solo in het Museum van Deinze. 

​

 

Yves Beaumont behoort tot een generatie 'stille schilders'. Zijn beeldtaal is duidelijk verwant aan de klassieke landschapsschilders maar toont een hedendaagse vertaling ervan. Vertrekkend van het zichtbare, een landschappelijk element, reduceert hij, schildert hij weg tot de poëzie van het schilderen an sich overblijft. 

​

"In zijn werk komt op tactiele wijze het zintuigelijk, gevoelig waarnemen op de voorgrond: de vormgeving is er één van vermoedens, het coloriet ingehouden en bedachtzaam aangebracht in een poging de werkelijkheid, 'zijn werkelijkheid', te overstijgen."

(citaat K.Dierickx)

​

"Hij brengt zijn verf strelend aan, laag na laag zoals de oude meesters. De verfbehandeling is licht, transparant en lumineus; Wie goed kijkt, ziet zijn hand in de verfstreken, er zit steevast beweging in zijn beelden. Hij laat ook graag de textuur van het canvas doorschemeren, schildert het werk niet dicht maar laat het doek ademen. Hij schildert ragfijn, hij tekent met verf. En luistert naar de eisen van zijn compositie waardoor hij ver gaat in de geometrie of in de richting van de abstractie: een bos wordt een reeks stammen en zo een bijna kalligrafisch ballet, een wolk overschrijdt haar contouren en wordt vloeibaar, en de zee gaat soms ontembaar loos."

(citaat voorwoord naslagwerk Antology - Eric Rinckhout)

​