About Paul Corvers

Paul Corvers ('s Hertogenbosch ° 1953) -  Academie voor Beeldende kunst St.Joost - Breda

'Kijkend naar de werken van Paul Corvers moet ik vooral denken aan de twee uitgangspunten van de bekende avant-garde componist J.Cage : kans en onbepaaldheid ('chance and indeterminacy').

(citaat Hans November  - een gecomponeerde stilte)​

Zijn vroege fascinatie voor de Duitse Neue Wilden en het Amerikaanse abstract expressionisme evolueerde met de jaren naar een meer ingetogen, minimale beeldtaal. Vandaag componeert Corvers schilderijen en objecten opgebouwd uit kleurvlakken, zorgvuldig geordend en doordacht.

Zijn abstracte composities doen denken aan de intuïtieve harmonie van Mondriaan en aan de verstilde kracht van Mark Rothko, die zijn kleurvelden als pure ervaringsruimtes beschouwde. In zijn objecten ontmoeten vlakken en volumes elkaar, met dezelfde serene intensiteit als in de schilderijen.

Of op doek of in de ruimte: de vormen verwijzen enkel naar zichzelf. Ze balanceren in rust en evenwicht. Ze roepen een zeldzame stilte op. Net in die kleine formaten en sobere volumes schuilt een onverwachte grootsheid: een leegte die rijk blijkt aan beelden en innerlijke resonantie. 

​

​Paul Corvers ('s Hertogenbosch °1953) - Academy of Fine Arts St. Joost - Breda

'Looking at the works of Paul Corvers I am above all reminded of the two fundamental principles of the American  avant-garde composer J.Cage: 'chance and indeterminacy' (quote Hans November - a composed silence)

His early fascination with the German Neue Wilden and American Abstract Expressionism gradually evolved over the years into a far more restrained, minimal visual language.  Today, Corvers composes paintings and objects built from planes of color - carefully arranged and deeply considered. 

His abstract compositions evoke the intuitive harmony of Mondrian and the quiet power of Mark Rothko, who regarded his color fields as pure spaces of experience. In his objects, planes and volumes meet with the same serene intensity as in his paintings.

Whether on canvas or in space, the forms refer only to themselves. They balance tension and equilibrium, invoking a rare stillness. It is precisely in these small formats and sober volumes that an unexpected grandeur resides: an emptiness that proves rich in imaginary and inner resonance. 

​

​